AVDA AKSİLİKLER / M.Kemal ÖZÇETİN

Read Time:1 Minute, 56 Second

AVDA AKSİLİKLER

Bilindiği gibi dünya hayatı bir imtihandır. Bu imtihanı geçebilmek için önce aileden, sonra sokak, okul, ve sosyal hayattan milli ve dini değerlerimizi öğreniriz.Bu  değerleri hayatımızın her anında, uygulayarak huzur bulur mutlu oluruz.Bazen her şey yerli yerinde ve aranılan bütün şartlar olsa bile, önümüze bizim dışımızdan birçok sakarlıklar, aksilikler,  engeller çıkar.Bunların hepsini,  bizzat biz  ve birlikte muhatap olduğumuz arkadaşlarımız da yaşar. Bu da hem tecrübe hem de geçilecek bir imtihan olur ve zenginleşiriz. Allah’ın verdiği akıl, sabır, hoşgörü, tahammül, irademiz ile bu engelleri aşarak amacımıza ulaşırız.

Büyük avcı Süleyman Çubuklu ağabeyin,  bir av günü karşılaştığı aksilikleri dinleyerek kendimize ders çıkaralım.

DİŞİ KÖPEK VE BENİM ÇAKAL

Güzel bir havada Komiser Necdet, ustam saraycık’ lı Celal Dayı, zamanın en meşhur avcısı,  büyük usta Arnavut Asım Dayıile birlikte Kilitbahir Köyü üzerindeki  düzlüklere,  tavşan avına gitmek üzere anlaştık. Aynı mahallede oturduğumuz arkadaşım Mehmet’in tavşancı köpeği de benim köpeğin oyun arkadaşı olduğu için, peşimize takıldı.Vapur iskelesine kadar birkaç defa azarlayıp kovmama rağmen peşimizden geldi. Motorcularla anlaşarak onu motora aldırmadım.Küçük motor kalkarak onbeş dakika sonra Kilitbahir köyüne vardık. Asım Dayı’nın bir,  benim iki köpeğim var. Fatih Sultan Mehmet Han’ın yaptırdığı kalenin yanı başından merdivenleri tırmanmağa başladık. Yüzden fazla olan merdivenleri çıkarak büyük kahveye vardık,  oradan da Cahid-i Sultan’ın  Camisi ve mezarlığı yoluna  yükselmeye başladık. Toprak yol,  dik ve uzun bir yokuş. Çıkması zor olduğu için, benim koca köpeğim ÇAKAL’ın zincirini boşalttım, yanımdan yürümeğe başladı. Biz nefes nefese, köy dışına çıktık ama benim koca köpek yok. Elimdeki acemi köpeğin zincirini Celal Dayı’ya vererek geri döndüm.Sokağın başında kızana gelmiş bir dişi köpek ile benim köpek çitleşmiş. Elimdeki tüfek ile köpeğimin sırtına vurarak ayırmak istedim. Köpekler dönü verdi ve tüfeğin namlusu duvara gelerek kırılıp yere düştü, kundak elimde kaldı. Av yerine bir kilometre kala tüfeğimin kırılması moralimi çok bozdu. Yalnız olsam hemen eve dönerim, yanımda hem ustam hem de, avcıların piri büyük usta Asım Dayı var, dönüş mümkün değil. Köpeğim Çakal’ı zincirleyerek yürüdüm ve durumu izah ettim. Yola devam ederek av merasına çıktık. Köpekleri BESMELE ile Rast Gele diyerek saldık.

Yazının devamı ve görselleri AVDOĞA DERGİSİ ŞUBAT 2020 201. SAYISINDA

ABONE OLMAK İÇİN 05443414082 WhatsaAp ABONE yazın sizi arayalım veya linki tıklayarak abone olunuz

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSf4-3si7QVXaAdwJymBmKm5RH1V5k_MGBkOzWAmP1D00XeMPw/viewform

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

About Post Author

Previous post Avcılıkta Şans / Hristo YUVANIDIS
Next post Diyalog / Arzu İPEK